0

BEĞENDİM

0

Koruyucu ailenin çocuğunu 18 yıldır kendisine göstermediğini iddia eden gözü yaşlı anne, 1800 kilometre uzakta Avusturya’daki çocuğunu görebilmek için yetkililerden yardım bekliyor.
İddiaya göre 2004 yılında İstanbul’da özel bir hastanede doğum yapan Gülşen Güçlü, maddi imkansızlıklardan dolayı doğumdan 1 hafta sonra bir çocuk esirgeme kurumuna giderek koruyucu aile aradı. M.Y. ile Z.Y. isimli karı-koca, çocuğu sahiplenmek üzere başvurdu. Başvurusu onaylanan aile 1 haftalık çocuğu alarak iddiaya göre yurtdışına gitti. Gülşen Güçlü, her yıl çocuğunun Türkiye’ye gelip kendisine gösterileceğini iddia etti. Ancak Güçlü, Avusturya’da halen daha aynı ailenin yanında olduğunu öğrendiği çocuğunun kendisine gösterilmediğini iddia etti. Hastalıklarından ve maddi imkansızlıklardan dolayı Avusturya’ya çocuğunu aramaya gidemediğini belirten Güçlü, çocuğunu ölmeden son bir kez görmek için yetkilerden yardım istedi.

’’Bir kez olsun sarılıp annem diye sevmek istiyorum’’
18 yıldır evlat hasreti çeken Gülşen Güçlü, ’’Ben 40 yaşında hastanede doğum yaptım. Bebeğim 3 günlükken beni aldılar avukatın yanına götürdüler. Avukat “nereye imza at” dese attım. Çünkü benim okuma yazmam yoktu. Çok acılar çektim. Ben 1 hafta sonra telefon ettim aileye, ’dayanamayacağım ben çocuğumu geri istiyorum’ dedim. ’O çocuğu alabilmek için 7 milyar para harcadık’ dediler. ’Ben mi aldım sizden parayı’ diye söyledim. ’Yok sen almadın’ dediler”ifadelerini kullandı
“Keşke aç kalsaydım da çocuğumu vermeseydim” diyen Gülşen Güçlü, “Yurtdışından her sene gelince çocuğunu göstereceğiz dediler. Ama sözlerinde hiç durmadılar. 18 senedir çok acı çektim. Sadece çocuğumu görmek istiyorum. İçi yanmıyor mu o ailenin. İçim yanıyor benim, kalbim acıyor. Benim oğlumun eniştesi beni sosyal medyadan arıyormuş. Tesadüfen karşılaştık adı Metin. Bana dedi ki “canlı yayına çıkarsanız ben her şeyi anlatacağım” dedi. “Ben baştan sonra kadar yaşadığın durumu biliyorum” dedi. Çocuğumu verdiğim aile her yerden beni engelledi. Benim numaram onlarda var ama yok demişler. Bir kere de olsa evladıma sarılmak istiyorum. Bana “annem” desin yeter. Ben ne anne demesini gördüm, ne yürüyüşünü gördüm, ne mama yiyişini gördüm yavrumun. Hasret içinde yanıyorum. Artık kavuşmak istiyorum çocuğuma. Allah rızası için benim elimden tutun. Bana yardım edin. Bir kere de olsa çocuğumu görmek istiyorum’’ dedi.